ΝΟΣΤΟΣ

                             Καλώς μας ήρθες ,καλώς όρισες στο σπίτι .

Βέβαια θα ‘σαι κουρασμένος . Τόσο δρόμο !

Μέσα στα μάτια σου χαρά βλέπω και τρόμο

μοιάζεις παιδί , μοιάζεις σε ξόβεργα σπουργίτι

Για φέρ’ του μάνα αλλαξιές , λίγο νεράκι ,

για να ξεπλύνει από τα πόδια του την σκόνη ,

έξω θαρρώ πως κάνει κρύο , πως νυχτώνει ,

έλα και συ να χουχουλιάσεις πλάι στο τζάκι

Φύσα τη χόβολη , για φέρε δυο κρεμμύδια ,

λίγες ελιές και το καρβέλι που αχνίζει ,

                             έχω στην φλάσκα το κρασί που πιπερίζει ,

να κεραστούμ’ όπως παλιά ,να ‘ναι όλα  ίδια .

Μου λεγες κάποτε « Θα βγω να πολεμήσω ,

μην είναι τάχατες καλύτεροι μου οι άλλοι ;»

και ‘γω κουνούσα με λαχτάρα το κεφάλι

φοβόμουν κι όμως σου ‘λεγα πως δεν θα σ’ εμποδίσω

Τώρα που βλέπω το κορμί να ξεκουράζεις

το τραγουδάκι το καλό λέω ν’ αρχίσω .

Σήκωσε το κεφάλι σου , κράτα  το ίσο .

Βάσανα που περάσανε να μη τ’ αναχαράζεις .