ΠΑΝΤΑΡΚΗΣ ΚΑΛΟΣ

Πάνω στο μικρό δάχτυλο του χρυσελεφάντινου αγάλματος του Σωτηρος Διός , στην Ολυμπία υπήρχε μια μικρή επιγραφή

                ΠΑΝΤΑΡΚΗΣ ΚΑΛΟΣ

Ο Νίκος Μοσχοβακος πιστεύει πως ο Φειδίας θέλησε , μ’ αυτό του το κάμωμα , να παρασύρει στην Αιωνιότητα τον εραστή του . Εγώ , ο φτωχός , το μόνο που μπορώ να ελπίζω είναι , να γευτώ λίγη από την Αιωνιότητα του Μεγάλου Οδυσσέα μ’ αυτά τα λίγα , τα πάρα κάτω λόγια .

Όπου τα άλογα πετρώσαν την στιγμή

κι όπου δελφίνια σου χορέψανε στο κύμα ,

όπου σταυροί στα στήθη άπραγων παιδιών ,

κει θα σε βρίσκει το τρεμάμενο μου βήμα .

Όπου ορίζοντες θα φέγγουν μακρινοί

κι όπου θ’ αστράφτει λαμπερή φωτοβολίδα ,

όπου χαράκια θα φυλάγουν Αρτινοι ,

κει θα σε βλέπω να ακονίζεις την ελπίδα .

Όπου το κύμα έχει βάψει αμφορείς

κι όπου εξορία έχει θρέψει ποιηταδες

κι όπου αιώνες δεν περάσανε θαρρείς ,

κει θα ‘ν’ το μνήμα σου που στόλισαν μανναδες

Όπου η Άνοιξη δεν λέει να φανεί

κι όπου φωνή χελιδονιού εσένα ορίζει ,

όπου η πατρίδα σου θα μένει ορφανή ,

κει θα ‘ναι σίγουρο ο Ήλιος πως γυρίζει .

Όπου το σύννεφο χαϊδεύει το βουνό

κι όπου η πέτρα είναι θρόνος του Αοράτου ,

όπου αδέλφια ειν’ ο άνεμος κι ο αετός ,

κει θα σε βρω τούτη τη μέρα του θανάτου .