Ψ Υ Χ Ω

                                                                            Ρίξε μου σκόνη

                                                   Δες πως θολώνει της άφατης ανάγκης το γυαλί

                                                                            Πάρε και δως μου

                                              Το Φως του Κόσμου , που σου λάχε σε τούτο το σκαλί .

                                                                            Μάγια και Μύρα

                                                  Κοσμοπλημμύρα , τα δώρα σου με τέχνη αναμετράς

                                                                                Ιεροφάντης

                                                   και τάχα μάντης τρισεύγενης και πάνσοφης Θεάς

                                                                               Αλίμονο σου

                                                   αν ο Χρησμός σου μου δώσει αφορμή για συλλογή

                                                                               Τίμα τα Πάθη

                                                     Μέτρα τα Λάθη , μην κάνεις πουθενά Διαλογή .

                                                                                Αρματωμένη

                                                          την Ειμαρμένη Πυρρίχιο χορό δεν ξεκινάς

                                                                              Στέκει το Μάτι

                                                     σ’ ένα κανάτι κρασάκι της Ασώματης Χαράς .