Χαοτικος Ρομαντισμος
ΑΝΤΙΟ
2014-03-25 00:15
Κλωνί που λύγισ’ απ’ το βάρος του καρπού
μοιάζει το χέρι σου στην άκρη της προβλήτας
Και το κεφάλι σου, το σύμβολο μιας ήττας
που ‘ρθε και θρόνιασε στην κάμψη του λαιμού
Υγρό το βλέμμα σου, το μάτι αναζητά
λίγο καθάριο στην θολούρα των δακρύων
για να διαβάσει άλλη μια το "Αμφιτρύων"
για να μισήσει την προπέλα που γυρνά
Άδειο το στήθος στην ορφάνια του χαδιού
Φουσκώνει ξάφνου με το ύστερο αντίο
Άραγε πότε θα βρεθούμ’ εμείς οι δυο
Ρωτάς τα’ απόνερα του άδειου λιμανιού