Δ Ε Ν Κ Λ Α Ι Ω

                                           Δεν κλαίω τις πίκρες της ζωής

                                           θα κλάψω σαν τελειώσουν ,

                                           κρατώ στ’ αφάλι τον δεσμό

                                           λυκορνια κι αν με ζώνουν

                                           ποθώντας να τον κόψουνε.

                                           Οι πίκρες μου.

                                           Οι αγάπες μου.

                                           Το έχει μου.

                                           Το βιος μου.

                                           Δεν κλαίω αυτούς που φύγανε

                                           κλαίω τους που ξεμειναν .

                                           Γυρνώ τον κόσμο μοναχός ,

                                           έρημος τον ξοφλάω

                                           να τον γνωρίσω θέλοντας .

                                           Με το καλό .

                                           Με το στανιό .

                                           Με κόπο.

                                           Με αμάχη.

                                           Δεν κλαίω γιατί μαράθηκα

                                           στο πέρασμα του Χρόνου .

                                           Αν ειν’ ο Χρόνος μάστορας

                                           και ξέρει να μ’ οργώνει ,

                                           θα ξέρει σολομωνικές

                                           Για την Χαρά ,

                                          Την λύπη μου ,

                                          Τον Πόθο ,

                                          Τον Καημό μου .