Επανάσταση

Έχεις το βλέμμα θηλυκού

Που αναμετράει τον άντρα

Στο μέτωπο σου χάντρα

Μαύρη χυτή την κόμη

Είν’ η αγάπη σου μικρή

όταν μπορείς να την μετρήσεις

μου έλεγαν τα μάτια σου

Έχεις τα μάτια μύγδαλα

Μαύρα και πυρωμένα

Σαν κάρβουνα αναμμένα

Λίμνες της αμαρτίας

Είν’ η αγάπη σου μικρή

όταν μπορείς να την μετρήσεις

ανάσανε το στόμα σου

Κορμί έχεις βεργολυγερό

Δέρμα του αλαβάστρου

Του ουρανού του ενάστρου

Μελιχλωρη βαφή

Είν’ η αγάπη σου μικρή

όταν μπορείς να την μετρήσεις

γράφει στα τόξα των φρυδιών σου

Η αγάπη μου θρόνιασε

στην κοίλη κόψη του λαιμού σου

Σαν ανάσα καυτή που ψιθύρισε «Άνοιξε»

Το λιοντάρι βρυχήθηκε μεσημέρι στην έρημο

Κι αψανα του απάντησε απ’ τα θαμνα η λέαινα

κι ύστερα πάλι απλωτή σιωπή

Σιωπή που την θύελλα γένναγε

μ’ ουρλιαχτά του θανάτου

Εσύ τότε , μοιραία κι ορφανή

άρχισες να μετράς την αγάπη μας

Και το φως μονομιάς το κατάπιε

Η αφέγγαρη σάρκα

κατασκότεινης νύχτας