Ι Α Μ Α Ι Κ Η

                                          Τριγμοί στων φτωχών τις σκεπές ,

                                          Τριγμοί σαν ο ήλιος ψηλώσει .

                                           Ρούμι , ζαχαροκάλαμο , φωτιές σ’ ακρογιαλιές

                                           κι η αγάπη μου που πάει να με εξοντώσει .

                                           Γυμνή η κρεολ μου γελά

                                           κι ο Jouny μου στρίβει τσιγάρο

                                           Ναι μα του Τρίτωνα το μαύρο φουγάρο

                                           τις αμαρτίες μου αμανάτι αφήνω εδώ .                                 

                                           Τριγύρω μου γαλάζιος ουρανός .

                                           Βαθύ το πράσινο στης θάλασσας το κύμα .

                                           Το απομεσήμερο θα φύγω κι είναι κρίμα ,

                                           μα θα γυρίσω , μη λυπάσαι , σε φιλώ .

                                           Γερτός στην υγρή κουπαστή .

                                           Σοφός , όσο ήμουν στη κούνια!

                                           Θυμός , λυγμός κι η ανάγκη που με στρέφει να δω

                                           τους κάβους μούσκεμα να σέρνονται στα μπούνια .

                                           Τριγμοί στων φτωχών τις σκεπές .

                                           Τριγμοί στο κορμί μου που φθίνει .

                                           Τραβώ της ganjha τον καπνό μα κέφι δεν μου δίνει

                                           καθώς με παίρνει μακριά σου το νερό .