Κ Α Ρ Α Β Ι

                                              Ξύλο και μπρούτζος έγινα

                                              κι έδεσα το σκαρί σου ,

                                              το λυγερό κορμί σου

                                              μ’ αρμύρα το κερνώ .

Φθινόπωρο σε πόντισα

- Άνοιξη του Θανάτου -

ουσία του αοράτου

να γίνεις σε καλώ .

Μην αψηφάς τον κεραυνό

τον σεβασμό σου να ‘χει ,

στων δελφινιών την ράχη

να κρίνεις τον καιρό .

Μην γελαστείς κι αποδεχτείς

κλεπταποδόχων πλούτη ,

η Μοίρα σου είναι τούτη

να φέρνεις το καλό .

Καράβι , καραβάκι μου ,

πέλαγα σε σου πρέπουν .

Οι ναύτες δεν αντέχουν

να σε θωρούν αργό .

Καράβι , καραβάκι μου ,

τα ήμερα λιμάνια

σε ρίχνουν στην ορφάνια ,

στην πίσσα , στον σωρό .