Χαοτικος Ρομαντισμος
Ο,ΤΙ ΚΙ ΑΝ ΠΕΙΣ...
Είναι στη μοίρα σου να ζήσεις μια ζωή
που δεν διαλέγεις , που σε σέρνει ένα ράκος
και σε καλεί να την περνάς μ’ υπομονή ,
που σου φορτώνεται σαν τσάμικος ταμπάκος .
Μεσ’ σε μια πόλη που σε τρώει ζωντανό
και που χωνεύει την ελπίδα σ’ υπονόμους ,
εσύ με όσο σου ‘χει μείνει τσαγανό ,
σκληρό παιχνίδι παίζεις , κλέφτες κι αστυνόμους.
Ο,τι και αν πεις , ο,τι κι αν δεις
στο τέλος της διαδρομής θα σ’ βρει πάλι
και θα την ξανά αγαπήσεις .
Ξέρεις πως τίποτα δεν είναι της Ζωής ,
αν δεν το βρεις στο μονοπάτι που θ’ ανοίξεις .
Κρύβεσαι πισ’ από γωνιές Εγωισμού ,
μα δίνεις χώρο σ’ εξουσίες να σε πνίγουν .
Ο,τι αγάπησες το χάρισες αλλού ,
σε φίλους που ‘χασες σε φίλους που θα φύγουν .
Ωστόσο ορθώνεις το κορμί σου στον καιρό ,
περιφρονείς ότι μικρό σε βασανίζει ,
βλέπεις το Μέλλον με το βλέμμα καθαρό ,
είναι το Όραμα που ζεις και σου αξίζει .