ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΕΞΑΣΚΗΣΗ

                                  Των ανθρώπων τις μέρες μετράω

                                      στου Μαγιου το ξεψύχισμα

                                 και τους τόπους που χρόνια πατάω

                                     με ψηλό περιτοίχισμα έντυσα

                                    Δίνω αίμα σ’ αγέλες τσακάλια

                                       και τα σκόρπια περιμάζεψα

                                  Τώρα ήχους , φωνές , παρακάλια

                                     με ατσάλινα χάμουρα έζεψα

                                Των παιδιών που πεινάνε τα πόδια

                                         με φωτιές εζωγραφισα

                             και τους τράγους που φτιάχνουνε βόλια

                                         με λεπίδες μουνούχισα

                                 Με της θάλασσας αύρες ταξίδεψα

                                           σε Νησιά ξεχασμένα

                              μα παντιέρες καινούργιες δεν έφτιαξα

                                           Τα παλιά περασμένα .

                                                       Έτσι

                                           έξω εγώ από σενανε

                                 Έξω πάλι κι απ’ όλον τον κόσμο

                                 κυβερνήτες ποτέ μου δεν άκουσα

             και μαστόρους που μ’ αίματα φτιάχνουνε νόμους σκοτώνω