ΤΟ ΤΡΑΙΝΟ

                                                       Το τραίνο πέρασε σφυρίζοντας στριγκά

                                                         μεσ’ την βροχή που τον ποτίζει με ανία

                                                         φως αστραπής καθώς σ’ αρρύθμιστη ταινία

                                                         έρημα πρόσωπα , ακίνητα , βουβά

                                                         Μύριες σταγόνες και πως λάμπουνε καθώς

                                                         τις διαπερνάει σαν σπαθί ο προβολέας ,

                                                         πέρα στο βάθος το κλαρίνο του ο Σαλεας

                                                         μπάσα τον φτάνει του παράπονου ο αχός .

                                                         Χαιρόταν τότε που ο γέρος του απαλά

                                                         τον οδηγούσε απ’ το χωράφι στην Ομόνοια ,

                                                         «Ήτανε» σκέφτεται «εκείνα άλλα χρόνια»

                                                         νόμιζε τότε πως η τύχη του γελά !

                                                         Τώρα η βροχή που και το κόκαλο περνά

                                                         τον ορμηνεύει το επόμενο να πάρει .

                                                         Τι κι αν θα λείψει απ’ το γραφείο CASH & CARRY ?

                                                         Τι κι αν θα λείψει απ’ την παρέα που γερνά?