ΤΟ ΦΙΛΝΤΙΣΙ ΚΑΙ ΟΙ ΓΡΑΜΜΕΣ

Στα φιλντισένια τα μαλλιά της
Φυσάει πνοή γλυκιά ο μπάτης
Και στο κατάλευκο της στήθος
Γίνεται ψίθυρος και μύθος

Στα φιλντισένια τα μαλλιά της
Αηδόνα χτίζει την φωλιά της
Και στο γαλάζιο της φουστάνι
Βαρκούλες βγήκανε σεργιάνι

Αν είσαι Ρήγας λεει η αηδόνα
Φωτιά θα βρεις κι Αρμαγεδδώνα
Κι αν πάλι είσαι στρατιώτης
Θ’ αναστενάξει η ανθρωπότης

Στα κοντυλένια δάχτυλα της
Σαν νικημένος στρατηλάτης
Θα παραδώσω την ψυχή μου
Τροφή στους ρήτορες του δήμου

Στα κοντυλένια δάχτυλα της
Της αμαρτίας ιχνηλάτης
θα βρω συγχώρεση και χάδι
πυξίδα νήμα και αλφάδι .

Κι αν πάρω ρότα λαθεμένη
Κι αν αγκαλιά δεν με προσμένει
Πάλι απάντηση θα πάρω
Πώς να ξεφύγω απ’ τον Χάρο .